Хатнія стравы – гэта сапраўднае мастацтва, якое спалучае ў сабе традыцыі і непаўторны густ. Яны працятыя цяплом і клопатам, ствараюць атмасферу сямейнай утульнасці і радасці. Гэтыя стравы не толькі насычаюць наш арганізм неабходнымі рэчывамі, але і дастаўляюць нам асалоду ад кожнай узятай лыжкі.

Кожная сям’я мае свае любімыя рэцэпты, якія ўжо перадаюцца з пакалення ў пакаленне. Яны становяцца часткай нашай спадчыны. Сакрэт кулінарыі заключаецца ў тым, што кожная страва гатуецца з любоўю. Прыгатаванне хатняй ежы не патрабуе асаблівых навыкаў і часавых затрат, бо нават самыя простыя рэцэпты могуць ператварыцца ў сапраўдны шэдэўр.

Пра любімыя хатнія стравы мы спыталі ў выкладчыкаў факультэта гуманітарных ведаў і камунікацый.

Алена Сяргееўна Дзядова, кандыдат філалагічных навук, дацэнт, дацэнт кафедры беларускай і рускай філалогіі:

Фірменнай хатняй стравай у нашай сям’і лічацца «Клецкі з душамі». Іх называюць яшчэ бульбянымі калдунамі. Трэба заўважыць, што гэта вельмі старажытная страва, якая атрымала сваю назву ад начынкі, якая змяшчаецца ў сярэдзіну клецкі і называецца «душою».
Працэс прыгатавання гэтай стравы дастаткова працаемкі, але ж варты таго, каб твае сямейнікі і госці засталіся задаволенымі.
Клецкі з душамі гатую з таркаванай сырой бульбы, якую адціскаю праз марлю. Затым у адціснутую драную бульбу дабаўляю два яйкі і соль. Атрымліваецца густое бульбяное цеста. Пасля рыхтую «душу» для будучых клецак. У мясны фарш дадаю соль, здробленую цыбулю, перац, часнок, кмен. І фармую клецкі. Жменьку бульбянога цеста расціскаю ў аладку, раблю паглыбленне ўсярэдзіне, куды кладу мясную начынку, якую абціскаю цестам, а затым закатваю ў далонях у форме клецкі. Пасля клецкі апускаем у падсолены кіпень на 25-30 хвілін. Падаваць на стол са смятанай. Паспрабуйце! Не пашкадуеце!

Вадзім Элдаравіч Зіманскі, кандыдат філалагічных навук, дацэнт, дацэнт кафедры беларускай і рускай філалогіі:

Я люблю смажаную яечню з салам. Бярэм пяць свежых яек, узбіваем іх у міску, дадаём палову шклянкі малака, соль, перац па густу і перамешваем венчыкам да аднароднай масы.
Потым бярэм кавалачак сала з праслойкай, наразаем яго на тонкія лустачкі і смажым на патэльні з зялёнай цыбуляй, пакуль цыбуля не стане мяккай, а сала – празрыстым. У патэльню з салам наліваем узбітыя з малаком яйкі і смажым на слабым агні з закрытай крышкай да таго моманту, пакуль яечня не спячэцца. Выкладваем на талерку разам з парэзанымі лустачкамі хлеба. Калі астыне, уплятаем за абедзве шчакі. Смачна есці!

Ганна Аляксандраўна Гладкова, кандыдат філалагічных навук, дацэнт, дацэнт кафедры беларускай і рускай філалогіі:

Мая любімая хатняя страва – селядзец пад шубай. Гатую па класічнаму рэцэпту 1950-х гадоў.
Спачатку на талерку выкладваем нарэзаны кубікам селядзец, а зверху зробненую цыбулю, абавязкова трэба збрызгнуць алеем. Наступны слой, сакрэт смачнага селядца пад шубай – пацёрты яблык. Пажадана ўзяць кіслага гатунку, напрыклад, Антонаўку. Кожны слой смазваем маянэзам, але не моцна. Ну а далей, як заўсёды: наша любімая бульба, бурачок і зверху вараныя яйкі.
Звычайна на наступны дзень селядзец пад шубай яшчэ больш смачны!

Галіна Канстанцінаўна Семянькова, кандыдат філалагічных навук, дацэнт, дацэнт кафедры беларускай і рускай філалогіі:

Яшчэ з дзяцінства я люблю катлеты, не ведаю чаму. Люблю іх і ўсё! Для таго каб катлеты былі смачнымі, рэкамендуецца дабавіць у фарш дзве лыжкі смятаны, тады яны будуць больш сакавітымі. Таксама фарш трэба насыціць кіслародам, кідаючы яго ў міску некалькі разоў. Тады катлеты будуць больш пышнымі. Лепш змяшаць некалькі відаў фаршу, бо курыны робіць іх мяккімі, а свіны – тлустымі. Таксама можна дабавіць з ялавічыны.
Калі хтосьці зараз трымае пост, то можна прыгатаваць з рыбы. Рыбны фарш трэба размарозіць, нацерці некалькі бульбін, дабавіць муку, прыправы і ўсё перамяшаць. Атрымліваюцца цудоўныя катлеткі. Ням-ням!

Вольга Юр’еўна Радзюль, старшы выкладчык кафедры беларускай і рускай філалогіі:

Мая любімая ежа – бульбяная каўбаса. Гэта беларуская страва, якая з’явілася ў нацыянальнай кухні Беларусі ў XIX стагоддзі.
Бульбяную каўбасу мне ў дзяцінстве гатавала бабуля. Для прыгатавання нам спатрэбіцца: бульба, свіная грудзінка, цыбуля, свіныя кішкі, соль. Спачатку трэба нацерці бульбу на дробнай тарцы, дадаць свіную грудзінку, абсмажаную з цыбуляй, і соль.
Потым напаўняем гэтай сумессю свіную кішку, завязваем з двух бакоў і робім праколы па ўсёй даўжыні. Выпякаем у духоўцы пры 180 градусах 50 хвілін. Падаваць пажадана з салёным агурком і смятанай.

Хатнія стравы – гэта не проста ежа, гэта частка нашага быцця. Яны ўзбагачаюць наша жыццё, ствараюць прыемныя ўспаміны і ўпрыгожваюць нашу штодзённасць. Таму давайце памятаць пра важнасць гэтага мастацтва і працягваць рыхтаваць самыя смачныя і непаўторныя стравы для нашых блізкіх. Давайце захоўваць і перадаваць спадчыну нашых продкаў, каб наша культура і традыцыі працягвалі жыць у кожнай прыгатаванай намі страве.

Аўтар Дар’я Гайдукова, студэнтка 3 курса
факультэта гуманітарных ведаў і камунікацый

Фотаматэрыялы з адкрытых інтэрнэт-крыніц